Verbum

ranić

незак.

1. раніць;

2. перан. раніць; прыносіць (прычыняць) боль;

ranić czyje uczucia — закранаць (раніць) чые пачуцці

ranny

1. паранены;

ranny żołnierz — паранены салдат (жаўнер);

2. м. паранены;

sześciu ~ch — шасцёра параненых

ранішні;

~a gazeta — ранішняя газета

rano

н. раніца, ранак;

chory spał do samego ~a — хворы спаў да самай раніцы;

od ~a do nocy — з раніцы да ночы;

nad ~em — пад раніцу, на золку;

co ~o — кожны ранак; кожную раніцу

раніцай, раніцой, ранкам;

o ósmej rano — у восем раніцы;

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje — хто рана ўстае, таму Бог дае

rant, ~u

м. рант

rapidem

тут жа; адразу ж; вокамгненна

rapier

м. спарт. рапіра

raport, ~u

м. рапарт

raportować

незак. рапартаваць

rapsod, ~u

м. рапсод

rapsodia

ж. муз. рапсодыя