Verbum

nadawca

м. адпраўшчык; адпраўнік

nadawczy

1. перадатачны, трансляцыйны;

aparat ~y — перадатчык;

stacja ~a — трансляцыйная станцыя;

2. гіст. дароўны

nadąć

зак. надзьмуць

nadąć się

зак. надзьмуцца, натапырыцца

nadąsany

надзьмуты, незадаволены

nadążać

незак. паспяваць;

nie ~łem — я не паспяваў

nadążyć

зак. паспець;

nie mogę nadążyć — не магу паспець

nadbałtycki

прыбалтыйскі

nadbiec

зак. падбегчы, прыбегчы;

nadbiec na czas — прыбегчы ў час;

nadbiec na koniec bójki — прыбегчы пад канец бойкі

nadbitka

ж.

1. адбітак артыкула (з часопіса і да т.п.);

2. экзэмпляры выдання, надрукаваныя звыш тыражу