Verbum

zarządzający

гл. zarządca

zarządzenie

н. распараджэнне; загад;

wydać ~e — аддаць (выдаць) распараджэнне;

na ~e (według ~а) — па распараджэнні; па загадзе

zarządzić

зак. распарадзіцца; загадаць;

zarządzić śledztwo — прызначыць следства

zarzekać się

незак. заракацца; даваць зарок

zarzewie

н.

1. жар;

2. перан. агмень; ачаг;

zarzewie wojny — агмень вайны

zarznąć

зак. зарэзаць; парэзаць; парэзацца

zarznęty

зарэзаны;

śpi jak zarznęty — спіць як жыта прадаўшы

zarzucać

незак.

1. закідаць;

2. накідаць; перакідаць;

3. упікаць

zarzucić

зак.

1. закінуць; кінуць;

zarzucić kotwicę мар. кінуць якар;

2. накінуць; перакінуць;

zarzucić na ramiona chustkę — накінуць на плечы хустку;

3. упікнуць, папракнуць

zarzut, ~u

м. закід; дакор; папрок; абвінавачанне;

czynić (robić) ~y — папракаць; дакараць;

człowiek bez ~u — бездакорны чалавек;

być pod ~em — быць абвінавачаным