Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zaroić się

zaroi|ć się

зак. зараіцца; закішэць;

na placu ~ło się od ludzi — плошча запоўнілася людзьмі

zaropiały

які загнаіўся; пакрыты гноем, закарэлы

zaropieć

зак. загнаіцца

zarosły

зарослы; аброслы, парослы

zarosnąć

зак. зарасці;

zarosnąć brudem — зарасці брудам

zarost, ~u

м. расліннасць (валасы на твары)

zarośla

мн. зараснікі

zarośnięty

1. зарослы;

2. няголены

zarozumialec

м. саманадзейны (фанабэрысты; пыхлівы) чалавек; зазнайка; ганарлівец

zarozumiałość

ж. ганарлівасць; самаўпэўненасць; саманадзейнасць