Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nadać

зак.

1. даць, надаць;

nadać kierunek — даць кірунак (напрамак);

nadać znaczenie — надаць значэнне;

nadać czemu kształt — прыдаць (надаць) чаму форму;

2. прысвоіць; надаць;

nadać tytuł — прысвоіць (надаць) званне;

3. адправіць, выслаць;

nadać list polecony — выслаць заказны ліст;

4. перадаць;

nadać przez radio — перадаць па радыё

nadać się

зак. падысці, спатрэбіцца; прыдацца

nadajnik

м. перадатчык; датчык

nadal

надалей; у далейшым;

on i nadal będzie robił to samo — ён і ў далейшым будзе рабіць тое самае (гэтак жа)

nadanie

н.

1. наданне;

2. прысваенне;

3. адпраўленне;

4. перадача

nadaremnie

дарэмна, дарма

nadaremny

дарэмны

nadarzyć się

зак. трапіцца, нагадзіцца, падвярнуцца

nadawać

незак.

1. надаваць;

2. прысвойваць;

3. адпраўляць, высылаць;

4. перадаваць, трансляваць;

гл. nadać

nadawać się

nada|wać się

незак. падыходзіць; быць прыдатным; прыдавацца;

ten materiał ~je się na suknię — гэты матэрыял падыходзіць для сукенкі;

~wać się do picia (użytku) — быць прыдатным для піцця (выкарыстання);

ja się dzisiaj nie ~je do poważnej dyskusji — мне сёння не хочацца (у мяне няма настрою) удзельнічаць у сур’ёзнай дыскусіі