imiesłów, ~owu
imiesł|ów
м. дзеепрыметнік;
~ów bierny — дзеепрыметнік залежнага стану;
~ów czynny — дзеепрыметнік незалежнага стану
imię
imi|ę
н.
1. імя;
jak ci na ~ę — як цябе завуць (клічуць);
wymienić kogo z ~enia — назваць каго па імені (імю);
2. імя; назва;
szkoła ~enia Tadeusza Kościuszki — школа імя Тадэвуша Касцюшкі;
3. грам. імя;
~ę własne грам. імя ўласнае;
~ę pospolite грам. агульнае імя;
nazywać rzeczy po ~eniu перан. называць рэчы ўласнымі імёнамі;
w ~ę czego — у імя чаго; дзеля чаго;
w czyim ~eniu — ад імя каго
imigrować
незак. іміграваць;
imigrować w celach zarobkowych — іміграваць з мэтай зарабіць;
imigrować z powodów politycznych — іміграваць па палітычных прычынах
imitacja
ж. імітацыя; падробка;
imitacja skóry — імітацыя скуры
imitator
м. імітатар; пераймальнік
imitować
незак. імітавацьб пераймаць
immatrykulacja
ж. іматрыкуляцыя; занясенне ў спіс студэнтаў
immatrykulować
незак. іматрыкуляваць; залічваць у вышэйшую навучальную ўстанову