Verbum

zaprzestanie

н. спыненне

zaprzestawać

незак. czego пераставаць

zaprzeszły

пазамінулы; даўно мінулы;

~m razem — у пазамінулы раз

zaprzęg, ~u

м.; гл. zaprząg

zaprzęgać

незак. запрагаць;

гл. zaprząc

zaprzęgać się

незак. запрагацца;

гл. zaprząc się

zaprzęgowiec

м. запражны конь

zaprzęgowy

запражны

zaprzyjaźnić

зак. зблізіць, зрабіць сябрамі

zaprzyjaźnić się

зак. пасябраваць; стаць сябрамі; зблізіцца