Verbum

służba

służb|a

ж.

1. служба;

pełnić ~ę — служыць;

~a wojskowa — вайсковая служба;

~a bezpieczeństwa — служба бяспекі;

~a łączności — служба сувязі;

~a zdrowia — санітарна-эпідэміялагічная служба;

2. вайск. дзяжурства; нарад;

3. зборн.. слугі

służbista

м. службіст

służbowy

służbow|y

службовы;

samochód ~y — службовы аўтамабіль;

wyjazd ~y — службовая паездка; камандзіроўка;

drogą ~ą — у службовым парадку

słychać

незак. чуваць, чутна;

co słychać? — што чуваць?;

słychać było muzykę — чулася музыка;

słychać że ... — кажуць, што...;

nic nie słychać — нічога не чуваць

słynąć

незак. быць вядомым, славіцца;

słynąć z dobrej kuchni — славіцца добрай кухняй (добрымі стравамі);

słynąć z wyrobów koronkarskich — славіцца карункавымі вырабамі

słynny

славуты, вядомы, выдатны, знаны; слынны

słyszalność

ж. чутнасць

słyszalny

чутны

słyszeć

słysz|eć

незак. чуць;

~ysz mnie? — ты мяне чуеш?;

nie chcę o tym ~eć — я не хачу пра гэта чуць;

pierwsze ~ę — першы раз чую;

dać się ~eć — прагучаць;

~eć, jak trawa rośnie — бачыць на тры метры пад зямлёй; быць праніклівым, быць паінфармаваным;

~ał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele прым. чуў звон, ды не ведае, дзе ён

słyszenie

słyszeni|e

н. чутка;

ze ~a znać kogo — ведаць каго па чутках (са слоў)