Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

tucz, ~u

м. адкормка; адкорм;

tucz gęsi — адкорм гусей

tuczarnia

ж. с.-г. адкормачны пункт

tuczący

tucząc|y

які выклікае паўнату;

potrawy ~e — стравы, ад якіх таўсцеюць; высокакаларыйныя стравы

tuczenie

н. адкормліванне, адпасванне

tucznik

м. адкормак, кормнік, кормны кабан

tuczny

адкормлены, тлусты

tuczyć

tuczy|ć

незак. адкормліваць, выкормліваць;

czekolada tuczyć — ад шакаладу таўсцеюць;

kradzione nie tuczyć — ад крадзенага не пасыцееш; чужое дабро вылазіць праз рабро

tuczyć się

незак. адкормлівацца, выкормлівацца; аб’ядацца

tudzież

уст. і, прытым, таксама, разам з тым

tuf, ~u

м. мін. туф;

tuf wapienny — вулканічны (вапнавы) туф