tuczyć

tuczy|ć

незак. адкормліваць, выкормліваць;

czekolada tuczyć — ад шакаладу таўсцеюць;

kradzione nie tuczyć — ад крадзенага не пасыцееш; чужое дабро вылазіць праз рабро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)