Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozwiązać

зак.

1. развязаць;

2. расфарміраваць, распусціць;

rozwiązać organizację — распусціць (забараніць) арганізацыю;

3. рашыць;

rozwiązać zadanie — рашыць задачу;

4. разарваць, парваць;

rozwiązać umowę — разарваць умову;

rozwiązać małżeństwo — парваць сямейныя адносіны

rozwiązalny

вырашальны

rozwiązanie

н.

1. рашэнне;

rozwiązanie od ręki — хуткае рашэнне;

2. развязка;

3. расфарміраванне, роспуск

rozwiązłość

ж. распуста, распуснасць, разбэшчанасць

rozwiązły

распусны, разбэшчаны

rozwiązywać

незак.

1. развязваць;

2. расфарміроўваць, распускаць;

3. рашаць

rozwichrzony

rozwichrzon|y

раскудлачаны;

włosy ~e — раскудлачаныя валасы;

charakter ~y перан. неўраўнаважаны характар

rozwichrzyć

зак. раскудлаціць

rozwidlać się

незак. разгаліноўвацца

rozwidlenie

н. разгалінаванне