Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zabrukować

зак. забрукаваць

zabrząkać

зак. забрынкаць

Zabrze

н. г. Забжэ

zabrzęczeć

зак. зазвінець; забзыкаць, загудзець

zabrzmieć

zabrzmi|eć

зак.

1. загучаць; пачуцца; разнесціся;

2. напоўніцца (гукамі);

sala ~ała oklaskami — зала напоўнілася апладысментамі (воплескамі)

zabrzydzić

зак. разм. запаскудзіць

zabudowa

ж. забудова;

zabudowa placu — забудова плошчы

zabudować

зак. забудаваць;

zabudować plac — забудаваць плошчу

zabudowanie

zabudowani|e

н.

1. (дзеянне) забудова;

2. будынак; пабудова; будоўля;

~а gospodarskie — гаспадарчыя пабудовы

zabudowywać

незак. забудоўваць