Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zapłodnić

зак. апладніць

zapłodnienie

н. апладненне;

sztuczne zapłodnienie — штучнае апладненне

zapłon, ~u

м.

1. запальванне; загаранне; успышка;

zapłon samoczynny — самаўзгаранне;

2. запал; запальнік;

zapłon akumulatorowy — акумулятарны запальнік

zapłonąć

zapłoną|ć

зак. запалаць; загарэцца;

ogień ~ł — агонь запалаў;

~ć miłością — запалаць каханнем

zapłonić

зак. зарумяніць

zapłonić się

зак. пачырванець; абліцца чырванню; запунсавецца

zapłynąć

зак.

1. заплыць, даплыць;

2. наліцца, абліцца;

oczy ~eły łzami — вочы наліліся слязьмі (слязамі)

zapływać

незак. заплываць

zapobiec

зак. czemu прадухіліць; папярэдзіць; адхіліць;

zapobiec chorobie — прадухіліць (папярэдзіць) хваробу

zapobiegać

незак. czemu прадухіляць; папярэджваць