Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

roztęsknić się

зак. знудзіцца

roztkliwiać

незак. расчульваць

roztkliwiać się

незак. расчульвацца

roztkliwić

зак. расчуліць

roztkliwić się

зак. расчуліцца

roztkliwiony

расчулены

roztłuc

зак. растаўчы, разбіць

roztoczyć

зак.

1. разгарнуць; развінуць; раскаціць;

2. распусціць;

3. пашырыць;

roztoczyć kontrolę nad czym — пашырыць кантроль на што;

4. растачыць (на станку)

roztoka

ж. уст. водападзел

roztop, ~u

м. часцей мн.~у — разводдзе; растаропіца; рэсквась;

wiosenne ~y — вясенняе разводдзе