Verbum

tryumfator

м.; гл. triumfator

tryumfować

незак.; гл. triumfować

trywialnie

трывіяльна, банальна

trywialność

ж. трывіяльнасць, банальнасць

trywialny

трывіяльны, банальны

trza

гл. trzeba

trzask, ~u

м. трэск;

trzask prask i gotowe — раз-два і гатова

trzaska

trzask|a

ж. трэска, шчэпка;

gdzie drwa rąbią, tam ~i lecą — дзе лес сякуць, там трэскі ляцяць

trzaskać

trzaska|ć

незак.

1. трашчаць; патрэскваць;

trzaskać mi w stawach — у мяне трашчаць суставы;

2. ляпаць; ляскаць;

~ć drzwiami — ляпаць (ляскаць) дзвярыма;

~ć obcasami — шчоўкаць абцасамі;

3. трэскацца; лопацца;

4. разм. удараць; біць;

~ć pięścią w stół — біць кулаком аб стол

trzaskający

1. які трашчыць;

2. траскучы;

mróz trzaskający — люты мароз