юсцірава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юсцірава́льны |
юсцірава́льная |
юсцірава́льнае |
юсцірава́льныя |
Р. |
юсцірава́льнага |
юсцірава́льнай юсцірава́льнае |
юсцірава́льнага |
юсцірава́льных |
Д. |
юсцірава́льнаму |
юсцірава́льнай |
юсцірава́льнаму |
юсцірава́льным |
В. |
юсцірава́льны (неадуш.) юсцірава́льнага (адуш.) |
юсцірава́льную |
юсцірава́льнае |
юсцірава́льныя (неадуш.) юсцірава́льных (адуш.) |
Т. |
юсцірава́льным |
юсцірава́льнай юсцірава́льнаю |
юсцірава́льным |
юсцірава́льнымі |
М. |
юсцірава́льным |
юсцірава́льнай |
юсцірава́льным |
юсцірава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
юсцірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
юсцірава́нне |
Р. |
юсцірава́ння |
Д. |
юсцірава́нню |
В. |
юсцірава́нне |
Т. |
юсцірава́ннем |
М. |
юсцірава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсцірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юсцірава́ны |
юсцірава́ная |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя |
Р. |
юсцірава́нага |
юсцірава́най юсцірава́нае |
юсцірава́нага |
юсцірава́ных |
Д. |
юсцірава́наму |
юсцірава́най |
юсцірава́наму |
юсцірава́ным |
В. |
юсцірава́ны (неадуш.) юсцірава́нага (адуш.) |
юсцірава́ную |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя (неадуш.) юсцірава́ных (адуш.) |
Т. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най юсцірава́наю |
юсцірава́ным |
юсцірава́нымі |
М. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най |
юсцірава́ным |
юсцірава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
юсцірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юсцірава́ны |
юсцірава́ная |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя |
Р. |
юсцірава́нага |
юсцірава́най юсцірава́нае |
юсцірава́нага |
юсцірава́ных |
Д. |
юсцірава́наму |
юсцірава́най |
юсцірава́наму |
юсцірава́ным |
В. |
юсцірава́ны (неадуш.) юсцірава́нага (адуш.) |
юсцірава́ную |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя (неадуш.) юсцірава́ных (адуш.) |
Т. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най юсцірава́наю |
юсцірава́ным |
юсцірава́нымі |
М. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най |
юсцірава́ным |
юсцірава́ных |
Кароткая форма: юсцірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
юсцірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юсцірава́ны |
юсцірава́ная |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя |
Р. |
юсцірава́нага |
юсцірава́най юсцірава́нае |
юсцірава́нага |
юсцірава́ных |
Д. |
юсцірава́наму |
юсцірава́най |
юсцірава́наму |
юсцірава́ным |
В. |
юсцірава́ны (неадуш.) юсцірава́нага (адуш.) |
юсцірава́ную |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя (неадуш.) юсцірава́ных (адуш.) |
Т. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най юсцірава́наю |
юсцірава́ным |
юсцірава́нымі |
М. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най |
юсцірава́ным |
юсцірава́ных |
Кароткая форма: юсцірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
юсцірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
юсціру́ецца |
юсціру́юцца |
Прошлы час |
м. |
юсцірава́ўся |
юсцірава́ліся |
ж. |
юсцірава́лася |
н. |
юсцірава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсцірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
юсціру́ю |
юсціру́ем |
2-я ас. |
юсціру́еш |
юсціру́еце |
3-я ас. |
юсціру́е |
юсціру́юць |
Прошлы час |
м. |
юсцірава́ў |
юсцірава́лі |
ж. |
юсцірава́ла |
н. |
юсцірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
юсціру́й |
юсціру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
юсціру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсцірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
юсціру́ю |
юсціру́ем |
2-я ас. |
юсціру́еш |
юсціру́еце |
3-я ас. |
юсціру́е |
юсціру́юць |
Прошлы час |
м. |
юсцірава́ў |
юсцірава́лі |
ж. |
юсцірава́ла |
н. |
юсцірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
юсціру́й |
юсціру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
юсцірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсціро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юсціро́ўка |
юсціро́ўкі |
Р. |
юсціро́ўкі |
юсціро́вак |
Д. |
юсціро́ўцы |
юсціро́ўкам |
В. |
юсціро́ўку |
юсціро́ўкі |
Т. |
юсціро́ўкай юсціро́ўкаю |
юсціро́ўкамі |
М. |
юсціро́ўцы |
юсціро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.