юсціро́вачны
прыметнік, адносны
юсціро́вачны | юсціро́вачная | юсціро́вачнае | юсціро́вачныя | |
юсціро́вачнага | юсціро́вачнай юсціро́вачнае |
юсціро́вачнага | юсціро́вачных | |
юсціро́вачнаму | юсціро́вачнай | юсціро́вачнаму | юсціро́вачным | |
юсціро́вачны ( юсціро́вачнага ( |
юсціро́вачную | юсціро́вачнае | юсціро́вачныя ( юсціро́вачных ( |
|
юсціро́вачным | юсціро́вачнай юсціро́вачнаю |
юсціро́вачным | юсціро́вачнымі | |
юсціро́вачным | юсціро́вачнай | юсціро́вачным | юсціро́вачных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)