Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в к л м н о п р т у х ч ы э -

б в д е з й к л м н п р с ў ф

шэ́ўчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	шэ́ўчык	шэ́ўчыкі
Р.	шэ́ўчыка	шэ́ўчыкаў
Д.	шэ́ўчыку	шэ́ўчыкам
В.	шэ́ўчыка	шэ́ўчыкаў
Т.	шэ́ўчыкам	шэ́ўчыкамі
М.	шэ́ўчыку	шэ́ўчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Шэ́ўчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Шэ́ўчыкі
Р.	Шэ́ўчыкаў
Д.	Шэ́ўчыкам
В.	Шэ́ўчыкі
Т.	Шэ́ўчыкамі
М.	Шэ́ўчыках