Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

цыякры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

цыямо́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

цыя́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянабактэ́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	цыянабактэ́рыя	цыянабактэ́рыі
Р.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рый
Д.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рыям
В.	цыянабактэ́рыю	цыянабактэ́рый
Т.	цыянабактэ́рыяй цыянабактэ́рыяю	цыянабактэ́рыямі
М.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цыянабактэ́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	цыянабактэ́рыя	цыянабактэ́рыі
Р.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рый
Д.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рыям
В.	цыянабактэ́рыю	цыянабактэ́рыі
Т.	цыянабактэ́рыяй цыянабактэ́рыяю	цыянабактэ́рыямі
М.	цыянабактэ́рыі	цыянабактэ́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цыянава́ны	цыянава́ная	цыянава́нае	цыянава́ныя
Р.	цыянава́нага	цыянава́най цыянава́нае	цыянава́нага	цыянава́ных
Д.	цыянава́наму	цыянава́най	цыянава́наму	цыянава́ным
В.	цыянава́ны (неадуш.) цыянава́нага (адуш.)	цыянава́ную	цыянава́нае	цыянава́ныя (неадуш.) цыянава́ных (адуш.)
Т.	цыянава́ным	цыянава́най цыянава́наю	цыянава́ным	цыянава́нымі
М.	цыянава́ным	цыянава́най	цыянава́ным	цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цыянава́ны	цыянава́ная	цыянава́нае	цыянава́ныя
Р.	цыянава́нага	цыянава́най цыянава́нае	цыянава́нага	цыянава́ных
Д.	цыянава́наму	цыянава́най	цыянава́наму	цыянава́ным
В.	цыянава́ны (неадуш.) цыянава́нага (адуш.)	цыянава́ную	цыянава́нае	цыянава́ныя (неадуш.) цыянава́ных (адуш.)
Т.	цыянава́ным	цыянава́най цыянава́наю	цыянава́ным	цыянава́нымі
М.	цыянава́ным	цыянава́най	цыянава́ным	цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цыянава́ны	цыянава́ная	цыянава́нае	цыянава́ныя
Р.	цыянава́нага	цыянава́най цыянава́нае	цыянава́нага	цыянава́ных
Д.	цыянава́наму	цыянава́най	цыянава́наму	цыянава́ным
В.	цыянава́ны (неадуш.) цыянава́нага (адуш.)	цыянава́ную	цыянава́нае	цыянава́ныя (неадуш.) цыянава́ных (адуш.)
Т.	цыянава́ным	цыянава́най цыянава́наю	цыянава́ным	цыянава́нымі
М.	цыянава́ным	цыянава́най	цыянава́ным	цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum