цо́ганне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цо́ганне | |
| цо́гання | |
| цо́ганню | |
| цо́ганне | |
| цо́ганнем | |
| цо́ганні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніцо́гаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цо́гаю | цо́гаем | |
| цо́гаеш | цо́гаеце | |
| цо́гае | цо́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| цо́гаў | цо́галі | |
| цо́гала | ||
| цо́гала | ||
| Загадны лад | ||
| цо́гай | цо́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цо́гаючы | ||
Крыніцы: