Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
аоя

цно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цно́та
Р. цно́ты
Д. цно́це
В. цно́ту
Т. цно́тай
цно́таю
М. цно́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цно́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цно́тка цно́ткі
Р. цно́ткі цно́так
Д. цно́тцы цно́ткам
В. цно́тку цно́так
Т. цно́ткай
цно́ткаю		 цно́ткамі
М. цно́тцы цно́тках

Крыніцы: piskunou2012.

цно́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цно́тна цно́тней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цно́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цно́тнасць
Р. цно́тнасці
Д. цно́тнасці
В. цно́тнасць
Т. цно́тнасцю
М. цно́тнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цно́тны цно́тная цно́тнае цно́тныя
Р. цно́тнага цно́тнай
цно́тнае		 цно́тнага цно́тных
Д. цно́тнаму цно́тнай цно́тнаму цно́тным
В. цно́тны (неадуш.)
цно́тнага (адуш.)		 цно́тную цно́тнае цно́тныя (неадуш.)
цно́тных (адуш.)
Т. цно́тным цно́тнай
цно́тнаю		 цно́тным цно́тнымі
М. цно́тным цно́тнай цно́тным цно́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.