Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
аоуыэ

Хрэ́лева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хрэ́лева
Р. Хрэ́лева
Д. Хрэ́леву
В. Хрэ́лева
Т. Хрэ́левам
М. Хрэ́леве

хрэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хрэ́н
Р. хрэ́ну
Д. хрэ́ну
В. хрэ́н
Т. хрэ́нам
М. хрэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрэ́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрэ́навы хрэ́навая хрэ́навае хрэ́навыя
Р. хрэ́навага хрэ́навай
хрэ́навае		 хрэ́навага хрэ́навых
Д. хрэ́наваму хрэ́навай хрэ́наваму хрэ́навым
В. хрэ́навы (неадуш.)
хрэ́навага (адуш.)		 хрэ́навую хрэ́навае хрэ́навыя (неадуш.)
хрэ́навых (адуш.)
Т. хрэ́навым хрэ́навай
хрэ́наваю		 хрэ́навым хрэ́навымі
М. хрэ́навым хрэ́навай хрэ́навым хрэ́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрэ́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хрэ́ннік
Р. хрэ́нніку
Д. хрэ́нніку
В. хрэ́ннік
Т. хрэ́ннікам
М. хрэ́нніку

Крыніцы: piskunou2012.

хрэ́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хрэ́нніца хрэ́нніцы
Р. хрэ́нніцы хрэ́нніц
Д. хрэ́нніцы хрэ́нніцам
В. хрэ́нніцу хрэ́нніцы
Т. хрэ́нніцай
хрэ́нніцаю		 хрэ́нніцамі
М. хрэ́нніцы хрэ́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

хрэ́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хрэ́снік хрэ́снікі
Р. хрэ́сніка хрэ́снікаў
Д. хрэ́сніку хрэ́снікам
В. хрэ́сніка хрэ́снікаў
Т. хрэ́снікам хрэ́снікамі
М. хрэ́сніку хрэ́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрэ́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хрэ́сніца хрэ́сніцы
Р. хрэ́сніцы хрэ́сніц
Д. хрэ́сніцы хрэ́сніцам
В. хрэ́сніцу хрэ́сніц
Т. хрэ́сніцай
хрэ́сніцаю		 хрэ́сніцамі
М. хрэ́сніцы хрэ́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрэ́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрэ́сны хрэ́сная хрэ́снае хрэ́сныя
Р. хрэ́снага хрэ́снай
хрэ́снае		 хрэ́снага хрэ́сных
Д. хрэ́снаму хрэ́снай хрэ́снаму хрэ́сным
В. хрэ́сны (неадуш.)
хрэ́снага (адуш.)		 хрэ́сную хрэ́снае хрэ́сныя (неадуш.)
хрэ́сных (адуш.)
Т. хрэ́сным хрэ́снай
хрэ́снаю		 хрэ́сным хрэ́снымі
М. хрэ́сным хрэ́снай хрэ́сным хрэ́сных

Крыніцы: piskunou2012.

хрэ́сны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. хрэ́сны хрэ́сныя
Р. хрэ́снага хрэ́сных
Д. хрэ́снаму хрэ́сным
В. хрэ́снага хрэ́сных
Т. хрэ́сным хрэ́снымі
М. хрэ́сным хрэ́сных

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

хрэстаматы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хрэстаматы́йна - -