хрэ́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хрэ́нніца хрэ́нніцы
Р. хрэ́нніцы хрэ́нніц
Д. хрэ́нніцы хрэ́нніцам
В. хрэ́нніцу хрэ́нніцы
Т. хрэ́нніцай
хрэ́нніцаю		 хрэ́нніцамі
М. хрэ́нніцы хрэ́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)