Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о р т у ц э ’

б в д й л м н п р с т ў х ц ч -

Хо́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Хо́нава
Р.	Хо́нава
Д.	Хо́наву
В.	Хо́нава
Т.	Хо́навам
М.	Хо́наве

хо́ндра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	хо́ндра
Р.	хо́ндры
Д.	хо́ндры
В.	хо́ндру
Т.	хо́ндрай хо́ндраю
М.	хо́ндры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Хо́невічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хо́невічы
Р.	Хо́невіч Хо́невічаў
Д.	Хо́невічам
В.	Хо́невічы
Т.	Хо́невічамі
М.	Хо́невічах

Хо́нькавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хо́нькавічы
Р.	Хо́нькавіч Хо́нькавічаў
Д.	Хо́нькавічам
В.	Хо́нькавічы
Т.	Хо́нькавічамі
М.	Хо́нькавічах