Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
бвдйлмнпрстўхцч-

хо́д

‘месца ўваходу; калідор, тунель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хады́
Р. хо́да хадо́ў
Д. хо́ду хада́м
В. хо́д хады́
Т. хо́дам хада́мі
М. хо́дзе хада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘перамяшчэнне рухомай часткі механізма, велічыня перамяшчэння; змяненне ў сюжэце мастацкага твора; магчымасць дасягнення чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хо́ды
Р. хо́ду хо́даў
Д. хо́ду хо́дам
В. хо́д хо́ды
Т. хо́дам хо́дамі
М. хо́дзе хо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘развіццё; дзеянне, работа механізма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хо́д
Р. хо́ду
Д. хо́ду
В. хо́д
Т. хо́дам
М. хо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘рух, перамяшчэнне; рабочая частка механізма; тэхнічны працэс, цыкл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хо́д
Р. хо́ду
Д. хо́ду
В. хо́д
Т. хо́дам
М. хаду́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘чарговае выступленне іграка; прыём, манеўр’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хады́
Р. хо́ду хадо́ў
Д. хо́ду хада́м
В. хо́д хады́
Т. хо́дам хада́мі
М. хо́дзе хада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́данне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́данне хо́данні
Р. хо́дання хо́данняў
Д. хо́данню хо́данням
В. хо́данне хо́данні
Т. хо́даннем хо́даннямі
М. хо́данні хо́даннях

Крыніцы: piskunou2012.

ходапамянша́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ходапамянша́льнік ходапамянша́льнікі
Р. ходапамянша́льніка ходапамянша́льнікаў
Д. ходапамянша́льніку ходапамянша́льнікам
В. ходапамянша́льнік ходапамянша́льнікі
Т. ходапамянша́льнікам ходапамянша́льнікамі
М. ходапамянша́льніку ходапамянша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Хо́дарава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хо́дарава
Р. Хо́дарава
Д. Хо́дараву
В. Хо́дарава
Т. Хо́даравам
М. Хо́дараве

Хо́даравічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хо́даравічы
Р. Хо́даравіч
Хо́даравічаў
Д. Хо́даравічам
В. Хо́даравічы
Т. Хо́даравічамі
М. Хо́даравічах

хо́дарам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хо́дарам - -

Крыніцы: piskunou2012.