фа́ўн
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фа́ўн | фа́ўны | |
| фа́ўна | фа́ўнаў | |
| фа́ўну | фа́ўнам | |
| фа́ўна | фа́ўнаў | |
| фа́ўнам | фа́ўнамі | |
| фа́ўне | фа́ўнах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніфа́ўна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фа́ўна | |
| фа́ўны | |
| фа́ўне | |
| фа́ўну | |
| фа́ўнай фа́ўнаю |
|
| фа́ўне |
Крыніцы:
фаўні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фаўні́ст | фаўні́сты | |
| фаўні́ста | фаўні́стаў | |
| фаўні́сту | фаўні́стам | |
| фаўні́ста | фаўні́стаў | |
| фаўні́стам | фаўні́стамі | |
| фаўні́сце | фаўні́стах |
Крыніцы:
фаўні́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фаўні́стыка | |
| фаўні́стыкі | |
| фаўні́стыцы | |
| фаўні́стыку | |
| фаўні́стыкай фаўні́стыкаю |
|
| фаўні́стыцы |
Крыніцы:
фаўністы́чны
прыметнік, адносны
| фаўністы́чны | фаўністы́чная | фаўністы́чнае | фаўністы́чныя | |
| фаўністы́чнага | фаўністы́чнай фаўністы́чнае |
фаўністы́чнага | фаўністы́чных | |
| фаўністы́чнаму | фаўністы́чнай | фаўністы́чнаму | фаўністы́чным | |
| фаўністы́чны ( фаўністы́чнага ( |
фаўністы́чную | фаўністы́чнае | фаўністы́чныя ( фаўністы́чных ( |
|
| фаўністы́чным | фаўністы́чнай фаўністы́чнаю |
фаўністы́чным | фаўністы́чнымі | |
| фаўністы́чным | фаўністы́чнай | фаўністы́чным | фаўністы́чных | |
Крыніцы:
Фа́ўст
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Фа́ўст | |
| Фа́ўста | |
| Фа́ўсту | |
| Фа́ўста | |
| Фа́ўстам | |
| Фа́ўсце |
фаўстпатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фаўстпатро́н | фаўстпатро́ны | |
| фаўстпатро́на | фаўстпатро́наў | |
| фаўстпатро́ну | фаўстпатро́нам | |
| фаўстпатро́н | фаўстпатро́ны | |
| фаўстпатро́нам | фаўстпатро́намі | |
| фаўстпатро́не | фаўстпатро́нах |
Крыніцы: