схру́мкаць
‘з'есці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
схру́мкаю |
схру́мкаем |
2-я ас. |
схру́мкаеш |
схру́мкаеце |
3-я ас. |
схру́мкае |
схру́мкаюць |
Прошлы час |
м. |
схру́мкаў |
схру́мкалі |
ж. |
схру́мкала |
н. |
схру́мкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
схру́мкай |
схру́мкайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
схру́мкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
схру́мстаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
схру́мстаны |
схру́мстаная |
схру́мстанае |
схру́мстаныя |
Р. |
схру́мстанага |
схру́мстанай схру́мстанае |
схру́мстанага |
схру́мстаных |
Д. |
схру́мстанаму |
схру́мстанай |
схру́мстанаму |
схру́мстаным |
В. |
схру́мстаны (неадуш.) схру́мстанага (адуш.) |
схру́мстаную |
схру́мстанае |
схру́мстаныя (неадуш.) схру́мстаных (адуш.) |
Т. |
схру́мстаным |
схру́мстанай схру́мстанаю |
схру́мстаным |
схру́мстанымі |
М. |
схру́мстаным |
схру́мстанай |
схру́мстаным |
схру́мстаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
схру́мстаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
схру́мстаю |
схру́мстаем |
2-я ас. |
схру́мстаеш |
схру́мстаеце |
3-я ас. |
схру́мстае |
схру́мстаюць |
Прошлы час |
м. |
схру́мстаў |
схру́мсталі |
ж. |
схру́мстала |
н. |
схру́мстала |
Загадны лад |
2-я ас. |
схру́мстай |
схру́мстайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
схру́мстаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
схру́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
схру́паны |
схру́паная |
схру́панае |
схру́паныя |
Р. |
схру́панага |
схру́панай схру́панае |
схру́панага |
схру́паных |
Д. |
схру́панаму |
схру́панай |
схру́панаму |
схру́паным |
В. |
схру́паны (неадуш.) схру́панага (адуш.) |
схру́паную |
схру́панае |
схру́паныя (неадуш.) схру́паных (адуш.) |
Т. |
схру́паным |
схру́панай схру́панаю |
схру́паным |
схру́панымі |
М. |
схру́паным |
схру́панай |
схру́паным |
схру́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
схру́паць
‘схрумстаць, з'есці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
схру́паю |
схру́паем |
2-я ас. |
схру́паеш |
схру́паеце |
3-я ас. |
схру́пае |
схру́паюць |
Прошлы час |
м. |
схру́паў |
схру́палі |
ж. |
схру́пала |
н. |
схру́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
схру́пай |
схру́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
схру́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.