схру́паць
‘схрумстаць, з'есці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| схру́паю | схру́паем | |
| схру́паеш | схру́паеце | |
| схру́пае | схру́паюць | |
| Прошлы час | ||
| схру́паў | схру́палі | |
| схру́пала | ||
| схру́пала | ||
| Загадны лад | ||
| схру́пай | схру́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| схру́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)