ро́г
‘вугал; месца, дзе сыходзяцца два прадметы ці два бакі чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́г | рагі́ | |
| рага́ | раго́ў | |
| рагу́ | рага́м | |
| ро́г | рагі́ | |
| раго́м | рага́мі | |
| рагу́ | рага́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніро́г
‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́г | ро́гі | |
| ро́га | раго́ў ро́г |
|
| ро́гу | рага́м | |
| ро́г | ро́гі | |
| ро́гам | рага́мі | |
| ро́зе рагу́ |
рага́х |
Крыніцы:
Ро́г
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ро́г | |
| Ро́га | |
| Ро́гу | |
| Ро́г | |
| Ро́гам | |
| Ро́зе |
Ро́гавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́гавічы | |
| Ро́гавіч Ро́гавічаў |
|
| Ро́гавічам | |
| Ро́гавічы | |
| Ро́гавічамі | |
| Ро́гавічах |
ро́гавы
прыметнік, адносны
| ро́гавы | ро́гавая | ро́гавае | ро́гавыя | |
| ро́гавага | ро́гавай ро́гавае |
ро́гавага | ро́гавых | |
| ро́гаваму | ро́гавай | ро́гаваму | ро́гавым | |
| ро́гавы ( ро́гавага ( |
ро́гавую | ро́гавае | ро́гавыя ( ро́гавых ( |
|
| ро́гавым | ро́гавай ро́гаваю |
ро́гавым | ро́гавымі | |
| ро́гавым | ро́гавай | ро́гавым | ро́гавых | |
Крыніцы:
рогагало́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рогагало́ўнік | |
| рогагало́ўніку | |
| рогагало́ўніку | |
| рогагало́ўнік | |
| рогагало́ўнікам | |
| рогагало́ўніку |
Крыніцы:
рогакапы́тны
прыметнік, адносны
| рогакапы́тны | рогакапы́тная | рогакапы́тнае | рогакапы́тныя | |
| рогакапы́тнага | рогакапы́тнай рогакапы́тнае |
рогакапы́тнага | рогакапы́тных | |
| рогакапы́тнаму | рогакапы́тнай | рогакапы́тнаму | рогакапы́тным | |
| рогакапы́тны ( рогакапы́тнага ( |
рогакапы́тную | рогакапы́тнае | рогакапы́тныя ( рогакапы́тных ( |
|
| рогакапы́тным | рогакапы́тнай рогакапы́тнаю |
рогакапы́тным | рогакапы́тнымі | |
| рогакапы́тным | рогакапы́тнай | рогакапы́тным | рогакапы́тных | |
Крыніцы:
Ро́ганава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ро́ганава | |
| Ро́ганава | |
| Ро́ганаву | |
| Ро́ганава | |
| Ро́ганавам | |
| Ро́ганаве |
рогападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| рогападо́бна | - | - |
рогападо́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| рогападо́бнасць | |
| рогападо́бнасці | |
| рогападо́бнасці | |
| рогападо́бнасць | |
| рогападо́бнасцю | |
| рогападо́бнасці |
Крыніцы: