ро́г
‘вугал; месца, дзе сыходзяцца два прадметы ці два бакі чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́г | рагі́ | |
| рага́ | раго́ў | |
| рагу́ | рага́м | |
| ро́г | рагі́ | |
| раго́м | рага́мі | |
| рагу́ | рага́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)