ро́г
‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́г | ро́гі | |
| ро́га | раго́ў ро́г |
|
| ро́гу | рага́м | |
| ро́г | ро́гі | |
| ро́гам | рага́мі | |
| ро́зе рагу́ |
рага́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)