мы́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мы́рканне | |
| мы́ркання | |
| мы́рканню | |
| мы́рканне | |
| мы́рканнем | |
| мы́рканні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннімы́ркаць
‘гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове; наспеўваць пра зубы, сабе пад нос; выказваць незадавальненне нараканнем; мармытаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мы́ркаю | мы́ркаем | |
| мы́ркаеш | мы́ркаеце | |
| мы́ркае | мы́ркаюць | |
| Прошлы час | ||
| мы́ркаў | мы́ркалі | |
| мы́ркала | ||
| мы́ркала | ||
| Загадны лад | ||
| мы́ркай | мы́ркайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мы́ркаючы | ||
Крыніцы:
мы́ркнуць
‘аднакратны дзеяслоў да мыркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мы́ркну | мы́ркнем | |
| мы́ркнеш | мы́ркнеце | |
| мы́ркне | мы́ркнуць | |
| Прошлы час | ||
| мы́ркнуў | мы́ркнулі | |
| мы́ркнула | ||
| мы́ркнула | ||
| Загадны лад | ||
| мы́ркні | мы́ркніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мы́ркнуўшы | ||
Крыніцы: