мы́ркаць
‘гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове; наспеўваць пра зубы, сабе пад нос; выказваць незадавальненне нараканнем; мармытаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мы́ркаю | мы́ркаем | |
| мы́ркаеш | мы́ркаеце | |
| мы́ркае | мы́ркаюць | |
| Прошлы час | ||
| мы́ркаў | мы́ркалі | |
| мы́ркала | ||
| мы́ркала | ||
| Загадны лад | ||
| мы́ркай | мы́ркайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мы́ркаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)