Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
дйпў

лэ́ўдзік

‘злодзей’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўдзік лэ́ўдзікі
Р. лэ́ўдзіка лэ́ўдзікаў
Д. лэ́ўдзіку лэ́ўдзікам
В. лэ́ўдзіка лэ́ўдзікаў
Т. лэ́ўдзікам лэ́ўдзікамі
М. лэ́ўдзіку лэ́ўдзіках

Крыніцы: piskunou2012.

лэ́ўдзіць

‘красці што-небудзь; займацца кражамі, быць злодзеем (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лэ́ўджу лэ́ўдзім
2-я ас. лэ́ўдзіш лэ́ўдзіце
3-я ас. лэ́ўдзіць лэ́ўдзяць
Прошлы час
м. лэ́ўдзіў лэ́ўдзілі
ж. лэ́ўдзіла
н. лэ́ўдзіла
Загадны лад
2-я ас. лэ́ўдзі лэ́ўдзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лэ́ўдзячы

Крыніцы: piskunou2012.

лэ́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўт лэ́ўты
Р. лэ́ўта лэ́ўтаў
Д. лэ́ўту лэ́ўтам
В. лэ́ўт лэ́ўты
Т. лэ́ўтам лэ́ўтамі
М. лэ́ўце лэ́ўтах

Крыніцы: piskunou2012.

лэ́ўтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўтар лэ́ўтары
Р. лэ́ўтара лэ́ўтараў
Д. лэ́ўтару лэ́ўтарам
В. лэ́ўтара лэ́ўтараў
Т. лэ́ўтарам лэ́ўтарамі
М. лэ́ўтару лэ́ўтарах

Крыніцы: piskunou2012.