лэ́ўдзіць
‘красці што-небудзь; займацца кражамі, быць злодзеем (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| лэ́ўджу | лэ́ўдзім | |
| лэ́ўдзіш | лэ́ўдзіце | |
| лэ́ўдзіць | лэ́ўдзяць | |
| Прошлы час | ||
| лэ́ўдзіў | лэ́ўдзілі | |
| лэ́ўдзіла | ||
| лэ́ўдзіла | ||
| Загадны лад | ||
| лэ́ўдзі | лэ́ўдзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лэ́ўдзячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)