лэ́ўдзік
‘злодзей’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
лэ́ўдзік | лэ́ўдзікі | |
лэ́ўдзіка | лэ́ўдзікаў | |
лэ́ўдзіку | лэ́ўдзікам | |
лэ́ўдзіка | лэ́ўдзікаў | |
лэ́ўдзікам | лэ́ўдзікамі | |
лэ́ўдзіку | лэ́ўдзіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)