лэ́ўдзік

‘злодзей’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўдзік лэ́ўдзікі
Р. лэ́ўдзіка лэ́ўдзікаў
Д. лэ́ўдзіку лэ́ўдзікам
В. лэ́ўдзіка лэ́ўдзікаў
Т. лэ́ўдзікам лэ́ўдзікамі
М. лэ́ўдзіку лэ́ўдзіках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)