лу́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лу́п | |
| лу́пу | |
| лу́пу | |
| лу́п | |
| лу́пам | |
| лу́пе |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннілу́п
выклічнік
Крыніцы:
лу́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| лу́па | лу́пы | |
| лу́пы | лу́п | |
| лу́пе | лу́пам | |
| лу́пу | лу́пы | |
| лу́пай лу́паю |
лу́памі | |
| лу́пе | лу́пах |
Крыніцы:
лупава́ты
прыметнік, якасны
| лупава́ты | лупава́тая | лупава́тае | лупава́тыя | |
| лупава́тага | лупава́тай лупава́тае |
лупава́тага | лупава́тых | |
| лупава́таму | лупава́тай | лупава́таму | лупава́тым | |
| лупава́ты ( лупава́тага ( |
лупава́тую | лупава́тае | лупава́тыя ( лупава́тых ( |
|
| лупава́тым | лупава́тай лупава́таю |
лупава́тым | лупава́тымі | |
| лупава́тым | лупава́тай | лупава́тым | лупава́тых | |
Крыніцы:
лупава́ценькі
прыметнік, якасны
| лупава́ценькі | лупава́ценькая | лупава́ценькае | лупава́ценькія | |
| лупава́ценькага | лупава́ценькай лупава́ценькае |
лупава́ценькага | лупава́ценькіх | |
| лупава́ценькаму | лупава́ценькай | лупава́ценькаму | лупава́ценькім | |
| лупава́ценькі ( лупава́ценькага ( |
лупава́ценькую | лупава́ценькае | лупава́ценькія ( лупава́ценькіх ( |
|
| лупава́ценькім | лупава́ценькай лупава́ценькаю |
лупава́ценькім | лупава́ценькімі | |
| лупава́ценькім | лупава́ценькай | лупава́ценькім | лупава́ценькіх | |
Крыніцы:
лупаво́кі
прыметнік, якасны
| лупаво́кі | лупаво́кая | лупаво́кае | лупаво́кія | |
| лупаво́кага | лупаво́кай лупаво́кае |
лупаво́кага | лупаво́кіх | |
| лупаво́каму | лупаво́кай | лупаво́каму | лупаво́кім | |
| лупаво́кі ( лупаво́кага ( |
лупаво́кую | лупаво́кае | лупаво́кія ( лупаво́кіх ( |
|
| лупаво́кім | лупаво́кай лупаво́каю |
лупаво́кім | лупаво́кімі | |
| лупаво́кім | лупаво́кай | лупаво́кім | лупаво́кіх | |
Крыніцы:
лупані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| лупані́на | |
| лупані́ны | |
| лупані́не | |
| лупані́ну | |
| лупані́най лупані́наю |
|
| лупані́не |
Крыніцы:
лу́панне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| лу́панне | |
| лу́пання | |
| лу́панню | |
| лу́панне | |
| лу́паннем | |
| лу́панні |
Крыніцы:
лупану́ць
‘ударыць каго-небудзь і па чым-небудзь; зрабіць што-небудзь з вялікай сілай (лупануў дождж, лупануць з вінтоўкі і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лупану́ | лупанё́м | |
| лупане́ш | лупаняце́ | |
| лупане́ | лупану́ць | |
| Прошлы час | ||
| лупану́ў | лупану́лі | |
| лупану́ла | ||
| лупану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| лупані́ | лупані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лупану́ўшы | ||
Крыніцы:
лупа́сіць
‘біць каго-небудзь; ісці (пра дождж і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| лупа́шу | лупа́сім | |
| лупа́сіш | лупа́сіце | |
| лупа́сіць | лупа́сяць | |
| Прошлы час | ||
| лупа́сіў | лупа́сілі | |
| лупа́сіла | ||
| лупа́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| лупа́сь | лупа́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лупа́сячы | ||
Крыніцы: