Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

в г д ж з й к л м н п р с ў ф х ц ш

е́міна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	е́міна
Р.	е́міны
Д.	е́міне
В.	е́міну
Т.	е́мінай е́мінаю
М.	е́міне

Крыніцы: piskunou2012.

е́мінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	е́мінка
Р.	е́мінкі
Д.	е́мінцы
В.	е́мінку
Т.	е́мінкай е́мінкаю
М.	е́мінцы

Крыніцы: piskunou2012.

е́мінны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	е́мінны	е́мінная	е́міннае	е́мінныя
Р.	е́міннага	е́міннай е́міннае	е́міннага	е́мінных
Д.	е́міннаму	е́міннай	е́міннаму	е́мінным
В.	е́мінны (неадуш.) е́міннага (адуш.)	е́мінную	е́міннае	е́мінныя (неадуш.) е́мінных (адуш.)
Т.	е́мінным	е́міннай е́міннаю	е́мінным	е́міннымі
М.	е́мінным	е́міннай	е́мінным	е́мінных

Крыніцы: piskunou2012.