Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

е́дка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
е́дка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

едкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. едкава́ты едкава́тая едкава́тае едкава́тыя
Р. едкава́тага едкава́тай
едкава́тае
едкава́тага едкава́тых
Д. едкава́таму едкава́тай едкава́таму едкава́тым
В. едкава́ты (неадуш.)
едкава́тага (адуш.)
едкава́тую едкава́тае едкава́тыя (неадуш.)
едкава́тых (адуш.)
Т. едкава́тым едкава́тай
едкава́таю
едкава́тым едкава́тымі
М. едкава́тым едкава́тай едкава́тым едкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Е́дкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Е́дкавічы
Р. Е́дкавіч
Е́дкавічаў
Д. Е́дкавічам
В. Е́дкавічы
Т. Е́дкавічамі
М. Е́дкавічах

е́дкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. е́дкасць
Р. е́дкасці
Д. е́дкасці
В. е́дкасць
Т. е́дкасцю
М. е́дкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

е́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. е́дкі е́дкая е́дкае е́дкія
Р. е́дкага е́дкай
е́дкае
е́дкага е́дкіх
Д. е́дкаму е́дкай е́дкаму е́дкім
В. е́дкі (неадуш.)
е́дкага (адуш.)
е́дкую е́дкае е́дкія (неадуш.)
е́дкіх (адуш.)
Т. е́дкім е́дкай
е́дкаю
е́дкім е́дкімі
М. е́дкім е́дкай е́дкім е́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.