гмызу́рка
‘да гмызура, дробнае насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гмызу́рка | гмызу́ркі | |
| гмызу́ркі | гмызу́рак | |
| гмызу́рцы | гмызу́ркам | |
| гмызу́рку | гмызу́рак | |
| гмызу́ркай гмызу́ркаю |
гмызу́ркамі | |
| гмызу́рцы | гмызу́рках |
Крыніцы:
гмы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гмы́канне | |
| гмы́кання | |
| гмы́канню | |
| гмы́канне | |
| гмы́каннем | |
| гмы́канні |
Крыніцы:
гмы́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гмы́каю | гмы́каем | |
| гмы́каеш | гмы́каеце | |
| гмы́кае | гмы́каюць | |
| Прошлы час | ||
| гмы́каў | гмы́калі | |
| гмы́кала | ||
| гмы́кала | ||
| Загадны лад | ||
| гмы́кай | гмы́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гмы́каючы | ||
Крыніцы:
гмы́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| гмы́кну | гмы́кнем | |
| гмы́кнеш | гмы́кнеце | |
| гмы́кне | гмы́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| гмы́кнуў | гмы́кнулі | |
| гмы́кнула | ||
| гмы́кнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| гмы́кнуўшы | ||
Крыніцы: