гмызу́рка

‘да гмызура, дробнае насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гмызу́рка гмызу́ркі
Р. гмызу́ркі гмызу́рак
Д. гмызу́рцы гмызу́ркам
В. гмызу́рку гмызу́рак
Т. гмызу́ркай
гмызу́ркаю
гмызу́ркамі
М. гмызу́рцы гмызу́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)