гмызу́рка
‘да гмызура, дробнае насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гмызу́рка | гмызу́ркі | |
| гмызу́ркі | гмызу́рак | |
| гмызу́рцы | гмызу́ркам | |
| гмызу́рку | гмызу́рак | |
| гмызу́ркай гмызу́ркаю |
гмызу́ркамі | |
| гмызу́рцы | гмызу́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)