гмызу́рка
‘да гмызура, дробнае насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гмызу́рка | гмызу́ркі | |
гмызу́ркі | гмызу́рак | |
гмызу́рцы | гмызу́ркам | |
гмызу́рку | гмызу́рак | |
гмызу́ркай гмызу́ркаю |
гмызу́ркамі | |
гмызу́рцы | гмызу́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)