нямко́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нямко́ | нямкі́ | |
| нямка́ | нямко́ў | |
| нямку́ | нямка́м | |
| нямка́ | нямко́ў | |
| нямко́м | нямка́мі | |
| нямку́ | нямка́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
СкарачэнніНямко́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Нямко́вічы | |
| Нямко́віч Нямко́вічаў |
|
| Нямко́вічам | |
| Нямко́вічы | |
| Нямко́вічамі | |
| Нямко́вічах |
Нямно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Нямно́ва | |
| Нямно́ва | |
| Нямно́ву | |
| Нямно́ва | |
| Нямно́вам | |
| Нямно́ве |
нямно́га
лічэбнік, нескланяльны, колькасны
Крыніцы:
нямно́га
прыслоўе
| нямно́га | - | - |
Крыніцы:
нямно́гае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| нямно́гае | |
| нямно́гага | |
| нямно́гаму | |
| нямно́гае | |
| нямно́гім | |
| нямно́гім |
Крыніцы:
нямно́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| нямно́гія | |
| нямно́гіх | |
| нямно́гім | |
| нямно́гіх | |
| нямно́гімі | |
| нямно́гіх |
Крыніцы:
нямо́гла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| нямо́гла | - | - |
Крыніцы:
нямо́гласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нямо́гласць | |
| нямо́гласці | |
| нямо́гласці | |
| нямо́гласць | |
| нямо́гласцю | |
| нямо́гласці |
Крыніцы:
нямо́гленькі
прыметнік, якасны
| нямо́гленькі | нямо́гленькая | нямо́гленькае | нямо́гленькія | |
| нямо́гленькага | нямо́гленькай нямо́гленькае |
нямо́гленькага | нямо́гленькіх | |
| нямо́гленькаму | нямо́гленькай | нямо́гленькаму | нямо́гленькім | |
| нямо́гленькі ( нямо́гленькага ( |
нямо́гленькую | нямо́гленькае | нямо́гленькія ( нямо́гленькіх ( |
|
| нямо́гленькім | нямо́гленькай нямо́гленькаю |
нямо́гленькім | нямо́гленькімі | |
| нямо́гленькім | нямо́гленькай | нямо́гленькім | нямо́гленькіх | |
Крыніцы: