вы́сцежыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́сцежу |
вы́сцежым |
2-я ас. |
вы́сцежыш |
вы́сцежыце |
3-я ас. |
вы́сцежыць |
вы́сцежаць |
Прошлы час |
м. |
вы́сцежыў |
вы́сцежылі |
ж. |
вы́сцежыла |
н. |
вы́сцежыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́сцежы |
вы́сцежыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́сцежыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́сцелены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́сцелены |
вы́сцеленая |
вы́сцеленае |
вы́сцеленыя |
Р. |
вы́сцеленага |
вы́сцеленай вы́сцеленае |
вы́сцеленага |
вы́сцеленых |
Д. |
вы́сцеленаму |
вы́сцеленай |
вы́сцеленаму |
вы́сцеленым |
В. |
вы́сцелены (неадуш.) вы́сцеленага (адуш.) |
вы́сцеленую |
вы́сцеленае |
вы́сцеленыя (неадуш.) вы́сцеленых (адуш.) |
Т. |
вы́сцеленым |
вы́сцеленай вы́сцеленаю |
вы́сцеленым |
вы́сцеленымі |
М. |
вы́сцеленым |
вы́сцеленай |
вы́сцеленым |
вы́сцеленых |
Кароткая форма: высцелена.
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́сцепаць
‘ачысціць што-небудзь, пазмятаць, змахнуць, стрэсці што-небудзь з чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́сцепаю |
вы́сцепаем |
2-я ас. |
вы́сцепаеш |
вы́сцепаеце |
3-я ас. |
вы́сцепае |
вы́сцепаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́сцепаў |
вы́сцепалі |
ж. |
вы́сцепала |
н. |
вы́сцепала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́сцепай |
вы́сцепайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́сцепаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
высце́пваць
‘ачышчаць што-небудзь, змятаць, змахваць, страсаць што-небудзь з чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
высце́пваю |
высце́пваем |
2-я ас. |
высце́пваеш |
высце́пваеце |
3-я ас. |
высце́пвае |
высце́пваюць |
Прошлы час |
м. |
высце́пваў |
высце́пвалі |
ж. |
высце́пвала |
н. |
высце́пвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
высце́пвай |
высце́пвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
высце́пваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
высцерага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
высцерага́нне |
Р. |
высцерага́ння |
Д. |
высцерага́нню |
В. |
высцерага́нне |
Т. |
высцерага́ннем |
М. |
высцерага́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
высцерага́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
высцерага́ны |
высцерага́ная |
высцерага́нае |
высцерага́ныя |
Р. |
высцерага́нага |
высцерага́най высцерага́нае |
высцерага́нага |
высцерага́ных |
Д. |
высцерага́наму |
высцерага́най |
высцерага́наму |
высцерага́ным |
В. |
высцерага́ны (неадуш.) высцерага́нага (адуш.) |
высцерага́ную |
высцерага́нае |
высцерага́ныя (неадуш.) высцерага́ных (адуш.) |
Т. |
высцерага́ным |
высцерага́най высцерага́наю |
высцерага́ным |
высцерага́нымі |
М. |
высцерага́ным |
высцерага́най |
высцерага́ным |
высцерага́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
высцерага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
высцерага́юся |
высцерага́емся |
2-я ас. |
высцерага́ешся |
высцерага́ецеся |
3-я ас. |
высцерага́ецца |
высцерага́юцца |
Прошлы час |
м. |
высцерага́ўся |
высцерага́ліся |
ж. |
высцерага́лася |
н. |
высцерага́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
высцерага́йся |
высцерага́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
высцерага́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
высцерага́ць
‘засцерагаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
высцерага́ю |
высцерага́ем |
2-я ас. |
высцерага́еш |
высцерага́еце |
3-я ас. |
высцерага́е |
высцерага́юць |
Прошлы час |
м. |
высцерага́ў |
высцерага́лі |
ж. |
высцерага́ла |
н. |
высцерага́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
высцерага́й |
высцерага́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
высцерага́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.