вало́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | вало́жу | вало́жым | 
		
		
			| 2-я ас. | вало́жыш | вало́жыце | 
		
		
			| 3-я ас. | вало́жыць | вало́жаць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | вало́жыў | вало́жылі | 
		
			| ж. | вало́жыла | 
		
			| н. | вало́жыла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | вало́ж | вало́жце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | вало́жачы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Вало́йці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Вало́йці | 
		
			| Р. | Вало́йцяў | 
		
			| Д. | Вало́йцям | 
		
			| В. | Вало́йці | 
		
			| Т. | Вало́йцямі | 
		
			| М. | Вало́йцях | 
		
вало́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | вало́к | валкі́ | 
		
			| Р. | валка́ | валко́ў | 
		
			| Д. | валку́ | валка́м | 
		
			| В. | вало́к | валкі́ | 
		
			| Т. | валко́м | валка́мі | 
		
			| М. | валку́ | валка́х | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Вало́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Вало́к | 
		
			| Р. | Валка́ | 
		
			| Д. | Валку́ | 
		
			| В. | Вало́к | 
		
			| Т. | Валко́м | 
		
			| М. | Валку́ | 
		
вало́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | вало́ка | вало́кі | 
		
			| Р. | вало́кі | вало́к | 
		
			| Д. | вало́цы | вало́кам | 
		
			| В. | вало́ку | вало́кі | 
		
			| Т. | вало́кай вало́каю
 | вало́камі | 
		
			| М. | вало́цы | вало́ках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Вало́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Вало́ка | 
		
			| Р. | Вало́кі | 
		
			| Д. | Вало́цы | 
		
			| В. | Вало́ку | 
		
			| Т. | Вало́кай Вало́каю
 | 
		
			| М. | Вало́цы | 
		
Вало́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Вало́кі | 
		
			| Р. | Вало́к Вало́каў
 | 
		
			| Д. | Вало́кам | 
		
			| В. | Вало́кі | 
		
			| Т. | Вало́камі | 
		
			| М. | Вало́ках | 
		
валокнааддзяля́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валокнааддзяля́льнік | валокнааддзяля́льнікі | 
		
			| Р. | валокнааддзяля́льніка | валокнааддзяля́льнікаў | 
		
			| Д. | валокнааддзяля́льніку | валокнааддзяля́льнікам | 
		
			| В. | валокнааддзяля́льнік | валокнааддзяля́льнікі | 
		
			| Т. | валокнааддзяля́льнікам | валокнааддзяля́льнікамі | 
		
			| М. | валокнааддзяля́льніку | валокнааддзяля́льніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
валокнаачышча́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валокнаачышча́льнік | валокнаачышча́льнікі | 
		
			| Р. | валокнаачышча́льніка | валокнаачышча́льнікаў | 
		
			| Д. | валокнаачышча́льніку | валокнаачышча́льнікам | 
		
			| В. | валокнаачышча́льнік | валокнаачышча́льнікі | 
		
			| Т. | валокнаачышча́льнікам | валокнаачышча́льнікамі | 
		
			| М. | валокнаачышча́льніку | валокнаачышча́льніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.