мяша́льнік
‘той, хто мяшае што-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́льнік |
мяша́льнікі |
| Р. |
мяша́льніка |
мяша́льнікаў |
| Д. |
мяша́льніку |
мяша́льнікам |
| В. |
мяша́льніка |
мяша́льнікаў |
| Т. |
мяша́льнікам |
мяша́льнікамі |
| М. |
мяша́льніку |
мяша́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
мяша́льнік
‘змешвальнік, змяшальнік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́льнік |
мяша́льнікі |
| Р. |
мяша́льніка |
мяша́льнікаў |
| Д. |
мяша́льніку |
мяша́льнікам |
| В. |
мяша́льнік |
мяша́льнікі |
| Т. |
мяша́льнікам |
мяша́льнікамі |
| М. |
мяша́льніку |
мяша́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
мяша́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мяша́льны |
мяша́льная |
мяша́льнае |
мяша́льныя |
| Р. |
мяша́льнага |
мяша́льнай мяша́льнае |
мяша́льнага |
мяша́льных |
| Д. |
мяша́льнаму |
мяша́льнай |
мяша́льнаму |
мяша́льным |
| В. |
мяша́льны (неадуш.) мяша́льнага (адуш.) |
мяша́льную |
мяша́льнае |
мяша́льныя (неадуш.) мяша́льных (адуш.) |
| Т. |
мяша́льным |
мяша́льнай мяша́льнаю |
мяша́льным |
мяша́льнымі |
| М. |
мяша́льным |
мяша́льнай |
мяша́льным |
мяша́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мяша́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́льшчык |
мяша́льшчыкі |
| Р. |
мяша́льшчыка |
мяша́льшчыкаў |
| Д. |
мяша́льшчыку |
мяша́льшчыкам |
| В. |
мяша́льшчыка |
мяша́льшчыкаў |
| Т. |
мяша́льшчыкам |
мяша́льшчыкамі |
| М. |
мяша́льшчыку |
мяша́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мяша́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́льшчыца |
мяша́льшчыцы |
| Р. |
мяша́льшчыцы |
мяша́льшчыц |
| Д. |
мяша́льшчыцы |
мяша́льшчыцам |
| В. |
мяша́льшчыцу |
мяша́льшчыц |
| Т. |
мяша́льшчыцай мяша́льшчыцаю |
мяша́льшчыцамі |
| М. |
мяша́льшчыцы |
мяша́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мяша́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мяша́насць |
| Р. |
мяша́насці |
| Д. |
мяша́насці |
| В. |
мяша́насць |
| Т. |
мяша́насцю |
| М. |
мяша́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мяша́нец
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нец |
мяша́нцы |
| Р. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Д. |
мяша́нцу |
мяша́нцам |
| В. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Т. |
мяша́нцам |
мяша́нцамі |
| М. |
мяша́нцы |
мяша́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяша́нец
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нец |
мяша́нцы |
| Р. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Д. |
мяша́нцу |
мяша́нцам |
| В. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Т. |
мяша́нцам |
мяша́нцамі |
| М. |
мяша́нцу |
мяша́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяша́нец
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нец |
мяша́нцы |
| Р. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Д. |
мяша́нцу |
мяша́нцам |
| В. |
мяша́нец |
мяша́нцы |
| Т. |
мяша́нцам |
мяша́нцамі |
| М. |
мяша́нцы |
мяша́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяша́нка
‘кармавая сумесь’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нка |
мяша́нкі |
| Р. |
мяша́нкі |
мяша́нак |
| Д. |
мяша́нцы |
мяша́нкам |
| В. |
мяша́нку |
мяша́нкі |
| Т. |
мяша́нкай мяша́нкаю |
мяша́нкамі |
| М. |
мяша́нцы |
мяша́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.