мяша́льнік
‘змешвальнік, змяшальнік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мяша́льнік | мяша́льнікі | |
мяша́льніка | мяша́льнікаў | |
мяша́льніку | мяша́льнікам | |
мяша́льнік | мяша́льнікі | |
мяша́льнікам | мяша́льнікамі | |
мяша́льніку | мяша́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)