мяша́льнік

‘змешвальнік, змяшальнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́льнік мяша́льнікі
Р. мяша́льніка мяша́льнікаў
Д. мяша́льніку мяша́льнікам
В. мяша́льнік мяша́льнікі
Т. мяша́льнікам мяша́льнікамі
М. мяша́льніку мяша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)