Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

метало́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	метало́ід	метало́іды
Р.	метало́іду	метало́ідаў
Д.	метало́іду	метало́ідам
В.	метало́ід	метало́іды
Т.	метало́ідам	метало́ідамі
М.	метало́ідзе	метало́ідах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

метало́ідны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	метало́ідны	метало́ідная	метало́іднае	метало́ідныя
Р.	метало́іднага	метало́іднай метало́іднае	метало́іднага	метало́ідных
Д.	метало́іднаму	метало́іднай	метало́іднаму	метало́ідным
В.	метало́ідны (неадуш.) метало́іднага (адуш.)	метало́ідную	метало́іднае	метало́ідныя (неадуш.) метало́ідных (адуш.)
Т.	метало́ідным	метало́іднай метало́іднаю	метало́ідным	метало́іднымі
М.	метало́ідным	метало́іднай	метало́ідным	метало́ідных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

металу́рг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	металу́рг	металу́ргі
Р.	металу́рга	металу́ргаў
Д.	металу́ргу	металу́ргам
В.	металу́рга	металу́ргаў
Т.	металу́ргам	металу́ргамі
М.	металу́ргу	металу́ргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

металургі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	металургі́чны	металургі́чная	металургі́чнае	металургі́чныя
Р.	металургі́чнага	металургі́чнай металургі́чнае	металургі́чнага	металургі́чных
Д.	металургі́чнаму	металургі́чнай	металургі́чнаму	металургі́чным
В.	металургі́чны (неадуш.) металургі́чнага (адуш.)	металургі́чную	металургі́чнае	металургі́чныя (неадуш.) металургі́чных (адуш.)
Т.	металургі́чным	металургі́чнай металургі́чнаю	металургі́чным	металургі́чнымі
М.	металургі́чным	металургі́чнай	металургі́чным	металургі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

металу́ргія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	металу́ргія
Р.	металу́ргіі
Д.	металу́ргіі
В.	металу́ргію
Т.	металу́ргіяй металу́ргіяю
М.	металу́ргіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

метальдэгі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	метальдэгі́д	метальдэгі́ды
Р.	метальдэгі́ду	метальдэгі́даў
Д.	метальдэгі́ду	метальдэгі́дам
В.	метальдэгі́д	метальдэгі́ды
Т.	метальдэгі́дам	метальдэгі́дамі
М.	метальдэгі́дзе	метальдэгі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

метамагне́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	метамагне́тык	метамагне́тыкі
Р.	метамагне́тыку	метамагне́тыкаў
Д.	метамагне́тыку	метамагне́тыкам
В.	метамагне́тык	метамагне́тыкі
Т.	метамагне́тыкам	метамагне́тыкамі
М.	метамагне́тыку	метамагне́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

метамарфаге́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	метамарфаге́нны	метамарфаге́нная	метамарфаге́ннае	метамарфаге́нныя
Р.	метамарфаге́ннага	метамарфаге́ннай метамарфаге́ннае	метамарфаге́ннага	метамарфаге́нных
Д.	метамарфаге́ннаму	метамарфаге́ннай	метамарфаге́ннаму	метамарфаге́нным
В.	метамарфаге́нны (неадуш.) метамарфаге́ннага (адуш.)	метамарфаге́нную	метамарфаге́ннае	метамарфаге́нныя (неадуш.) метамарфаге́нных (адуш.)
Т.	метамарфаге́нным	метамарфаге́ннай метамарфаге́ннаю	метамарфаге́нным	метамарфаге́ннымі
М.	метамарфаге́нным	метамарфаге́ннай	метамарфаге́нным	метамарфаге́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

метамарфізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	метамарфізава́ны	метамарфізава́ная	метамарфізава́нае	метамарфізава́ныя
Р.	метамарфізава́нага	метамарфізава́най метамарфізава́нае	метамарфізава́нага	метамарфізава́ных
Д.	метамарфізава́наму	метамарфізава́най	метамарфізава́наму	метамарфізава́ным
В.	метамарфізава́ны (неадуш.) метамарфізава́нага (адуш.)	метамарфізава́ную	метамарфізава́нае	метамарфізава́ныя (неадуш.) метамарфізава́ных (адуш.)
Т.	метамарфізава́ным	метамарфізава́най метамарфізава́наю	метамарфізава́ным	метамарфізава́нымі
М.	метамарфізава́ным	метамарфізава́най	метамарфізава́ным	метамарфізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

метамарфізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	метамарфізава́ны	метамарфізава́ная	метамарфізава́нае	метамарфізава́ныя
Р.	метамарфізава́нага	метамарфізава́най метамарфізава́нае	метамарфізава́нага	метамарфізава́ных
Д.	метамарфізава́наму	метамарфізава́най	метамарфізава́наму	метамарфізава́ным
В.	метамарфізава́ны (неадуш.) метамарфізава́нага (адуш.)	метамарфізава́ную	метамарфізава́нае	метамарфізава́ныя (неадуш.) метамарфізава́ных (адуш.)
Т.	метамарфізава́ным	метамарфізава́най метамарфізава́наю	метамарфізава́ным	метамарфізава́нымі
М.	метамарфізава́ным	метамарфізава́най	метамарфізава́ным	метамарфізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)