Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўхцчшюя

баламу́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́тка баламу́ткі
Р. баламу́ткі баламу́так
Д. баламу́тцы баламу́ткам
В. баламу́тку баламу́так
Т. баламу́ткай
баламу́ткаю		 баламу́ткамі
М. баламу́тцы баламу́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баламу́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
баламу́тна баламу́тней -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

баламу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́тнік баламу́тнікі
Р. баламу́тніка баламу́тнікаў
Д. баламу́тніку баламу́тнікам
В. баламу́тніка баламу́тнікаў
Т. баламу́тнікам баламу́тнікамі
М. баламу́тніку баламу́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

баламу́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́тніца баламу́тніцы
Р. баламу́тніцы баламу́тніц
Д. баламу́тніцы баламу́тніцам
В. баламу́тніцу баламу́тніц
Т. баламу́тніцай
баламу́тніцаю		 баламу́тніцамі
М. баламу́тніцы баламу́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

баламу́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баламу́тны баламу́тная баламу́тнае баламу́тныя
Р. баламу́тнага баламу́тнай
баламу́тнае		 баламу́тнага баламу́тных
Д. баламу́тнаму баламу́тнай баламу́тнаму баламу́тным
В. баламу́тны (неадуш.)
баламу́тнага (адуш.)		 баламу́тную баламу́тнае баламу́тныя (неадуш.)
баламу́тных (адуш.)
Т. баламу́тным баламу́тнай
баламу́тнаю		 баламу́тным баламу́тнымі
М. баламу́тным баламу́тнай баламу́тным баламу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баламу́ціца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́ціца баламу́ціцы
Р. баламу́ціцы баламу́ціц
Д. баламу́ціцы баламу́ціцам
В. баламу́ціцу баламу́ціцы
Т. баламу́ціцай
баламу́ціцаю		 баламу́ціцамі
М. баламу́ціцы баламу́ціцах

Крыніцы: piskunou2012.

баламу́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. баламу́ціцца баламу́цяцца
Прошлы час
м. баламу́ціўся баламу́ціліся
ж. баламу́цілася
н. баламу́цілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

баламу́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. баламу́чу баламу́цім
2-я ас. баламу́ціш баламу́ціце
3-я ас. баламу́ціць баламу́цяць
Прошлы час
м. баламу́ціў баламу́цілі
ж. баламу́ціла
н. баламу́ціла
Загадны лад
2-я ас. баламу́ць баламу́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час баламу́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баламу́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. баламу́цтва
Р. баламу́цтва
Д. баламу́цтву
В. баламу́цтва
Т. баламу́цтвам
М. баламу́цтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бала́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бала́нда
Р. бала́нды
Д. бала́ндзе
В. бала́нду
Т. бала́ндай
бала́ндаю
М. бала́ндзе

Іншыя варыянты: баланда́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.