Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

по́тайкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тайкі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

по́тайна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тайна - -

Крыніцы: piskunou2012.

по́тарч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тарч - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́тнік по́тнікі
Р. по́тніка по́тнікаў
Д. по́тніку по́тнікам
В. по́тнік по́тнікі
Т. по́тнікам по́тнікамі
М. по́тніку по́тніках

Іншыя варыянты: патні́к.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́тнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́тнікавы по́тнікавая по́тнікавае по́тнікавыя
Р. по́тнікавага по́тнікавай
по́тнікавае		 по́тнікавага по́тнікавых
Д. по́тнікаваму по́тнікавай по́тнікаваму по́тнікавым
В. по́тнікавы по́тнікавую по́тнікавае по́тнікавыя
Т. по́тнікавым по́тнікавай
по́тнікаваю		 по́тнікавым по́тнікавымі
М. по́тнікавым по́тнікавай по́тнікавым по́тнікавых

Крыніцы: tsblm1996.

по́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́тны по́тная по́тнае по́тныя
Р. по́тнага по́тнай
по́тнае		 по́тнага по́тных
Д. по́тнаму по́тнай по́тнаму по́тным
В. по́тны (неадуш.)
по́тнага (адуш.)		 по́тную по́тнае по́тныя (неадуш.)
по́тных (адуш.)
Т. по́тным по́тнай
по́тнаю		 по́тным по́тнымі
М. по́тным по́тнай по́тным по́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́тым

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тым - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́тырч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тырч - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́тых

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́тых по́тыхі
Р. по́тыху по́тыхаў
Д. по́тыху по́тыхам
В. по́тых по́тыхі
Т. по́тыхам по́тыхамі
М. по́тыху по́тыхах

Крыніцы: piskunou2012.

По́ўбераг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. По́ўбераг
Р. По́ўберага
Д. По́ўберагу
В. По́ўбераг
Т. По́ўберагам
М. По́ўберагу