по́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
по́тнік | по́тнікі | |
по́тніка | по́тнікаў | |
по́тніку | по́тнікам | |
по́тнік | по́тнікі | |
по́тнікам | по́тнікамі | |
по́тніку | по́тніках |
Іншыя варыянты: патні́к.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)